លៀសមានតម្លៃនៅទីផ្សារបង្កភាពហិនហោចនៅបឹងទន្លេសាប
03-April-2024 / ព័ត៌មានជាតិ
ខេត្តពោធិ៍សាត់ ៖ តាមប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់មាត់កំពង់ដ(ចុងទឹក)ស្ថិតក្នុងភូមិទី៤ ឃុំកំពង់ហ្លួង ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ បានឱ្យដឹងថា នៅក្នុងមូលដ្ឋានរបស់ពួកគាត់ជារៀងរាល់ល្ងាច ជាពិសេសនៅពេលយប់ ក្រុមឈ្មួញបានដឹកជញ្ជូនលៀសតាមកាណូតធំៗយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេង ដើម្បីច្រកចូលការុងលើកឡើងលើរថយន្តចំណុះ២តោនកន្លះ និង៥តោន រួចយកទៅឡើងរថយន្តប្រភេទវេអងយីឌុប(ភ្លៅ៥) ហើយបន្តដឹកទៅក្រៅប្រទេស(វៀតណាម)តាមច្រកក្អមសំណ ដើម្បីកែច្នៃធ្វើជាចំណីត្រីឬបង្កង។
បើតាមប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅតំបន់ដដែលនោះឱ្យដឹងទៀតថា សកម្មភាពក្រុមកែច្នៃធ្វើឈ្នាងអូសលៀស អូសទាញដោយកម្លាំងម៉ាស៊ីន រួចដឹកជញ្ជូនបន្តទៅចែកចាយនៅមាត់កំពង់ដខាងលើ គឺបានធ្វើសកម្មភាពនៅលើផ្ទៃទឹកបឹងទន្លេសាបក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចខេត្តជាប់បឹងទន្លេសាបដូចជា(ខេត្តពោធិ៍សាត់ ខេត្តសៀមរាប និងខេត្តកំពង់ធំ។ល។)ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ រួចដឹកជញ្ជូនបន្តតាមកាណូតធំៗទៅចំណុចដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ(ភូមិទី៤ ឃុំកំពង់ហ្លួង ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់)។ នេះនិយាយត្រឹមតែជ្រុងមួយនៃបឹងទេន្លេសាប សម្រាប់តែខេត្តពោធិ៍សាត់មួយប៉ុណ្ណោះ ។ក្រុមឈ្មួញធំជាងគេនៅទីកន្លែងនោះត្រូវបានគេស្គាល់ឈ្មោះ ចែនី និងតាម៉ុង ។
បទល្មើសនេសាទលៀសនេះបើយោងតាមសៀវភៅច្បាប់ស្ដីពីជលផល ពាក់ព័ន្ធឧបករណ៍ឈ្នាងអូសលៀសដោយកម្លាំងម៉ាស៊ីន និងដឹកជញ្ជូនខាងលើ មាត្រា ៩៨ ជាប្រភេទបទល្មើសថ្នាក់ទី១ ត្រូវជាប់ពន្ធនាគារ ពី៣ឆ្នាំទៅ៥ឆ្នាំតែមិនមានការអនុវត្តន៍ច្បាប់នោះទេ។ កក្តាដែលធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនោះ ឧបករណ៍ឈ្នាងអូសលៀសដោយកម្លាំងម៉ាស៊ីននេះគឺវាបំផ្លិចបំផ្លាញ ធនធានមច្ឆជាតិ ធនធានជលផល និងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី ។ ការទិញលក់ឬដឹកជញ្ជូនផលិតផលជលផលដែលបានមកពីការធ្វើនេសាទខុសច្បាប់ គឺត្រូវផ្ដន្ទាទោសតាមមាត្រាទី១០១ ដែលជាប្រភេទបទល្មើសជលផលទី៣ ត្រូវដាក់ពន្ធនាគារពី១ខែទៅ១ឆ្នាំ ឬពិន័យជាប្រាក់ពី១លានរៀលទៅ៥លានរៀល វត្ថុតាងទាំងអស់ត្រូវរឹបអូសជាសម្បត្តិរដ្ឋ ឬបំផ្លាញចោល ដែលមាននៅក្នុងប្រការទី១៥ នៃមាត្រាទី១០១ ។
លោក យូ វិចិត្រ នាយសង្កាត់រដ្ឋបាលជលផលក្រគរ និងជានាយរងផ្នែករដ្ឋបាលជលផលក្រគរ បានឱ្យដឹង ថា កាលពីថ្ងៃទី៨ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ កន្លងទៅថ្មីៗនេះ គណៈបញ្ជាការឯកភាពរដ្ឋបាលស្រុកក្រគរ ដែលមានលោក លីវ សេងហ៊ីម អភិបាលស្រុកក្រគរ បានដឹកនាំកិច្ចប្រជុំ ពិភាក្សា ដោះស្រាយនិងសម្របសម្រួល លើបញ្ហានៃការនេសាទដោយឧបករណ៍ឈ្នាងអូសលៀសដោយកម្លាំងម៉ាស៊ីន និងការដឹកជញ្ជូនលៀសដែលមានសមាសភាពចូលរួម លោក អភិបាលរងស្រុកក្រគរ លោកនាយរងផ្នែករដ្ឋបាលជលផលក្រគរ និងអាជ្ញាធរឃុំកំពង់ហ្លួង ។
តាមរបាយការណ៍គេថាប្រជុំដើម្បីឱ្យប្រជាពលរដ្ឋដាក់ពាក្យស្នើសុំរកលៀស និងបានកំណត់ឱ្យត្រឹមចំនួន០៦ការុង ក្នុង១គ្រួសារ។ បញ្ជាក់៖ ក្នុង១ការុងស្មើទម្ងន់ចំនួន៨០គីឡូក្រាម ។ ចំពោះទីតាំងអូសលៀស អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននិងមន្ត្រីជំនាញពាក់ព័ន្ធត្រូវកំណត់ទីកន្លែងឱ្យបានច្បាស់លាស់ ។ ចំពោះការនេសាទដោយប្រើឧបករណ៍កែច្នៃ(ឈ្នាងអូសលៀស)ដោយប្រើប្រាស់កម្លាំងម៉ាស៊ីន មន្ត្រីជំនាញជលផលត្រូវសុំគោលការណ៍ទៅក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ដើម្បីសម្រេចការអនុញ្ញាតក្នុងការកំណត់កម្លាំងម៉ាស៊ីន ។
ចំពោះវិធានការ៖ ហាមឃាត់ដាច់ខាតលើការដឹកជញ្ជូនលៀសចំណីសត្វនាំចេញទៅក្រៅប្រទេស ?។ចាំមើលមានប្រសិទ្ធិភាពដែរឬអត់?។ព្រោះបញ្ហាបំផ្លិចបំផ្លាញពូជមច្ឆជាតិយ៉ាងមហន្ដរាយនេះ គេសង្កេតឃើញមន្ត្រីស្ថាប័នជំនាញពាក់ព័ន្ធ ចុះធ្វើការអប់រំអំពីសកម្មភាពរហូតឈានដល់ធ្វើការពិន័យជាអន្តរកាលផងដែរ ប៉ុន្តែដូចជាពុំមានប្រសិទ្ធភាពទាល់តែសោះ។ ការពិន័យអន្តរកាលដដែលៗមិនអនុវត្តច្បាប់បែបនេះស្មើនឹងធ្វើការពិន័យយកតែលុយឬយ៉ាងណា? ព្រោះដោយសារតែគេឃើញក្រុមឈ្មួញនៅតែធ្វើសកម្មភាពបានជារៀងរាល់ថ្ងៃដដែល ។
