វីដេអូ
តាមដានសង្គម
ចំនួនអ្នកទស្សនា
ថ្ងៃនេះ 242 នាក់
ម្សិលមិញ 5304 នាក់
សរុប 14139768 នាក់
ត្បូងឃ្មុំ៖ សត្វគោជាង ១២០០ក្បាលហើយ ក្នុងខេត្តត្បូងឃ្មុំ ដែលកំពុងកើតជំងឺដុំពកស្បែក ហើយមាន៣០ក្បាលបានស្លាប់ត្រូវបានអ្នកជំនាញពទ្យសត្វអះអាងថា មិនមានថ្នាំព្យាបាលទេ។ នេះបើតាមការឱ្យដឹងពី លោក កែន ចន្ទ័សុជាតិ អនុប្រធានការិយាល័យផលិតកម្ម និងបសុព្យាបាល នៃមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ នៅថ្ងៃទី២៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២១។ប៉ុន្តែនៅសៀមរាបវិញមេពេទ្យសត្វខេត្តថាគេអាចព្យាបាលបានដោយមិនបាច់ប្រើថ្នាំ?។
លោក កែន ចន្ទ័សុជាតិ បានបញ្ជាក់ថា មកទល់នេះ ជំងឺដុំពកស្បែកសត្វគោ មិនទាន់ស្ងប់ស្ងាត់នៅឡើយទេ មានការឆ្លងពីតំបន់មួយទៅតំបន់មួយ ពិសេសនៅតំបន់ជាប់ដងទន្លេមេគង្គ។ ជំងឺនេះវាអាចឆ្លងតាមរយៈសត្វមូស ខ្សុច សត្វរបោម ដែលវាខាំពីសត្វគោឈឺទៅខាំសត្វគោជា ហើយសត្វទាំងនេះ ជាភ្នាក់ងារចម្លងមេរោគដុំពកស្បែកសត្វគោយ៉ាងសកម្មបំផុត។លោកបន្តថា ជំងឺនេះមិនមានថ្នាំសម្រាប់ព្យាបាលនោះទេ គឺមានតែវិធីចាក់ថ្នាំបង្អាក់ និងឧស្សាហ៍លាងទឹក ឬអាច បំពកភ្លើងជាប្រចាំ ហើយត្រូវច្រូតស្មៅមកឱ្យគោស៊ីនៅផ្ទះ ជៀសវាងយកទៅចង ឬប្រលែងឱ្យស៊ីស្មៅនៅទីវាលដែលងាយឱ្យសត្វដែលជាភ្នាក់ងារចម្លងមកខាំ។
ផ្ទុយទៅវីញ ព្រំ វិច បានឲ្យកាសែតដឹង ថា គេ អាច ធ្វើ ការ ព្យាបាល ជំងឺ នេះ ដោយ ការពារ ទប់ ស្កាត់ ជំងឺ ឱកាស និយម និង ដំបៅ រលួយ ផ្សេងៗ និង មាន ប្រភេទ ថ្នាំមួយ ចំនួន សម្រាប់ ព្យាបាល ដូចជា Pracetamole Dexametasone Amoxiciline Chlorazone Bactrim និង Methylen blu ផងដែរ។លោកព្រុំវិចថ្លែងថា៖«បើ សត្វ វា ក្តៅ ខ្លួន យើង ប្រើ ប្រភេទ Pracetamole បើវា ឡើង ស្បែក អាឡែក ស៊ី យើង អាច ប្រើ ពពួក Dexametasone ហើយ បើ សិន ជា សត្វ មាន ដំបៅ យើង អាច ប្រើ ពួកថ្នាំ Methylen blu ដែល យើង ហៅ ថា ថ្នាំ ខៀវ សម្រាប់ លាប ដែល អាច រក បាន នៅ កន្លែងពេទ្យ សត្វ ចែក ជូន ដោយ មិន គិត ថ្លៃ» ។
គិត ចាប់ ពី ខែ ឧសភា ដល់ ថ្ងៃទី ២១ ខែសីហា សភាព ជំងឺ ដុំពក ស្បែក គោ នៅ ក្នុង ខេត្ត សៀមរាប ដែល កើត ឡើង រប៉េះរប៉ោះ នៅ តាម តំបន់ មួយចំនួន ក្នុង ខេត្ត សៀមរាប មាន សត្វ ឈឺ សរុប ៦៨៣ ក្បាល ព្យាបាល ជា ចំនួន ៦៦៧ ក្បាល កំពុង ព្យាបាល ចំនួន ៤៧ ក្បាល និង ងាប់ ចំនួន៦ ក្បាល។ នេះ បើ តាម ការ បញ្ជាក់ របស់ លោក ព្រំ វិច ។
បើ តាម លោក ប្រធាន ការិយាល័យ ផលិតកម្ម និង បសុព្យាបាល នៅ ខេត្ត សៀមរាប ជំងឺ នេះ មាន សភាព ស្រដៀង ទៅ នឹង ជំងឺ អុដ ស្វាយ ដែលកើត លើ មនុស្ស ដែល នាំ ឱ្យ មាន កន្ទួល ឡើង ដំបៅ ពេញ ខ្លួន ទាមទារ ការ ថែទាំ អនាម័យ ងូត ទឹក ញឹក ញាប់។ សត្វ ល្អិត បឺត ជញ្ជក់ ឈាម មូស របោម រុយ ស្រួយ ដង្កែ ជា ភ្នាក់ងារ ចម្លង ជំងឺ ចំណែក ការ ចល័ត សត្វ ឈឺ ពី តំបន់ មួយ ទៅ តំបន់ មួយ និង ការ ស៊ី ចំណី ជុំ គ្នា ជា មូល ហេតុ ធ្វើ ឱ្យ មាន ការ ឆ្លង រាលដាល។ យ៉ាង ណា ក៏ ដោយ ជំងឺ នេះ មិន ឆ្លង ពី សត្វ គោក្របី មក មនុស្ស ឬ សត្វ ប្រភេទ ផ្សេង ទៀត នោះ ទេ។
ពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺនេះ អ្នកស្រី ផល្លីន រស់នៅភូមិផ្កាដូង ឃុំឈូក ស្រុកក្រូចឆ្មារ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ បានឱ្យដឹងថា សត្វគោរបស់គាត់បានឆ្លង និងកើតជំងឺនេះជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងនោះក៏បានងាប់អស់ ១ក្បាល់ ផងដែរ តែយ៉ាងណាសត្វគោរបស់អ្នកស្រីជាង ៤០ក្បាល ហាក់បានធូរស្បើយបន្តិចវិញហើយ បន្ទាប់ពីចាក់ថ្នាំបង្អាក់ ក៏ដូចជាបញ្ច្រកថ្នាំបូរាណ។ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនទៀតដែលចិញ្ចឹមសត្វគោ បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងដែរថា គោរបស់ពួកគាត់បានឆ្លង និងកើតជំងឺនេះជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសត្វគោមានអាការៈ កើតដុំពកពេញខ្លួន ហើយមិនស៊ីស្មៅ ប្រសិនបើខ្លាំងគឺ សត្វគោរឹងខ្លួន ដេកមិនបាន លាមកមានឈាមទៀតផង៕