ចិនមិនពេញចិត្ត ចំពោះសេចក្តីក្តីប្រកាសរបស់អាមេរិចលើខួបគម្រប់ ៣០ឆ្នាំ នៃការបង្ក្រាប ទៅលើក្រុមនិស្សិតរបស់ខ្លួននៅទីលានធានអានម៉េន
03-April-2024 / ព័ត៌មានអន្តរជាតិ
អាមេរិកចិន៖នៅថ្ងៃទី៣មិថុនា កាលពី ៣០ឆ្នាំមុន រដ្ឋាភិបាលចិនបានធ្វើការសម្រេចចិត្តបង្ក្រាបទៅលើក្រុមនិស្សិតដែលដឹកនាំការតវ៉ា ដើម្បីឲ្យមានប្រជាធិបតេយ្យនៅក្នុងប្រទេសចិន។
រហូតមកដល់ពេលនេះ រដ្ឋាភិបាលចិនមិនដែលបានបញ្ចេញតួលេខពីចំនួនអ្នកស្លាប់ និងរបួស នៃការបង្ក្រាបរបស់ខ្លួនឡើយបើទោះជាមានការប៉ាន់ប្រមាណថា មាននិស្សិត រហូតដល់ម៉ឺននាក់ បានស្លាប់នៅក្នុងការបង្ក្រាបដោយយោធានោះ។
រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិច លោកម៉ៃប៉ុមពីអូ( Mike Pompeo)កាលពីថ្ងៃទី៣មិថុនា បានស្នើឲ្យរដ្ឋភិបាលក្រុងប៉េកាំងធ្វើការប្រារព្ធខួបនៃការបង្ក្រាបនោះ ដោយធ្វើការដោះលែងអ្នកទោសទាំងអស់ ដែលបានតស៊ូប្រឆាំងនឹងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងប្រទេសចិន។ភ្លាមស្ថានទូតចិននៅអាមេរិកបានចេញសេចក្តីប្រកាស ដោយបានបញ្ជាក់ថា ការថ្លែងរបស់រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិច Mike Pompeo ធ្វើឡើងដោយការលំអៀង និងក្រអឺតក្រទម និងបានជ្រៀតជ្រែងចូលក្នុងកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់ចិន។ចិនអួតថា៖ “សិទ្ធិមនុស្សចិនគឺស្ថិតក្នុងពេលវេលាល្អបំផុតដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក”។
ទាក់ទងនិងករណីយ៍បង្ក្រាបប្រជាជនខ្លួនឯងនេះរដ្ឋមន្ដ្រីការពារជាតិនៃប្រទេសចិន លោកវ៉េហ្វេងហេ(Wei Fenghe) បានថ្លែងការពារវិធានការ បង្ក្រាបអំពើបះបោរទៅលើក្រុមនិស្សិតនៅទៀនអានមិនកាលពីឆ្នាំ១៩៨៩ ថា ជាការអនុវត្តវិធានការទាន់ពេលវេលានិងត្រឹមត្រូវ។ ការបង្ក្រាបនៅថ្ងៃទី៣និង ទី៤មិថុនា ឆ្នាំ១៩៨៩ គឺនៅពេលមុននោះរយៈពេលបង្ក្រាបចំនួន៦សប្ដាហ៍និស្សិតចិនរាប់ ម៉ឺននាក់បានទៅប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅទៀនអានមិននៃទីក្រុងប៉េកាំងដើម្បីទាមទារឱ្យរដ្ឋាភិបាលកុម្មុយនីស្ដចិនកែទម្រង់ការដឹកនាំប្រទេស។ប៉ុន្ដែរដ្ឋាភិបាលចិននៅពេលនោះចាត់ទុកក្រុមនិស្សិតថាកំពុងធ្វើបដិវត្តន៍ផ្ដួលរំលំរដ្ឋាភីបាលទៅវិញហើយក៏ត្រូវបង្ក្រាបយ៉ាងឃោរឃៅ។
ការបង្ក្រាបនៅពេលនោះគឺប្រើប្រាស់រថក្រោះ បរកិនបាតុករទៀតផង បណ្ដាលឱ្យបាតុករជាងមួយម៉ឺននាក់បានស្លាប់ក្នុងរយៈពេលតែ២ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ គឺនៅថ្ងៃទី៣ ទី៤មិថុនា ដែលគិតមកដល់ឆ្នាំនេះគឺមានរយៈពេល៣០ឆ្នាំ។ លោករដ្ឋមន្ដ្រីការពារជាតិនៃប្រទេសចិន ប្រាប់កាសែតនៅឯសន្និសីទអន្ដរជាតិមួយនៅប្រទេសសឹង្ហបុរី ដោយចោទថា គឺជាឧបទ្ទវហេតុនាំឱ្យមានចលាចលនយោបាយ ហើយរដ្ឋាភិបាលបង្ក្រាបអំពើបះបោរនេះគឺគ្មានអ្វីខុសទេគឺជាការអនុវត្តគោលនយោបាយមួយដ៏ត្រឹមត្រូវ។
ការបង្ក្រាបបណ្ដាលឱ្យមនុស្សស្លាប់យ៉ាងរង្គាលនេះ គឺចំពេលដែលពិភពលោករៀបចំការបញ្ចប់ការគ្រប់គ្រងរបស់ពួកកុម្មុយនីស្ដហើយនៅពេលនោះអំពើបះបោរផ្ដួលរំលំ កំផែងប៊ែរឡាំងដើម្បីរំលាយព្រំដែនអឺរ៉ុបអាល្លឺម៉ង់ខាងកើតខាងលិច ក៏ចាប់ផ្ដើមដែរ ដែលទីបំផុតសង្គ្រាមត្រជាក់រវាងប្លុកសេរី និងកុម្មុយនីស្ដបានបញ្ចប់នៅឆ្នាំ១៩៩១។
ដោយឡែក ប្រជាជនចិនជាពិសេសនិស្សិតចិនក៏ផ្ដើមផ្ទុះកាតវ៉ាតែត្រូវបង្ក្រាបយ៉ាងចាស់ដៃ ។សូមបញ្ជាក់ថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មុនពេលខួបនៃការបង្ក្រាបរបស់រដ្ឋាភិបាលចិនលើហ្វូងនិស្សិតចិនចូលមក ទីក្រុងប៉េកាំងតែតែធ្វើការដាក់កំហិតទៅលើប្រជាជនខ្លួន ដោយមិនឲ្យមានការជួបជុំ ឬធ្វើខួបរំលឹកជាសាធារណៈនៅក្នុងប្រទេសចិនឡើយ។តាមបណ្ដាញផ្សាយព័ត៌មានប៊ីប៊ីស៊ី ពុំមានមន្ដ្រីរបស់រដ្ឋាភិបាលរំលឹកព្រឹត្តិការណ៍នេះទេលើកលែងតែជនរងគ្រោះនិងគ្រួសារនិងគ្រួសាររបស់ជនរងគ្រោះតែប៉ុណ្ណោះ។
