វីដេអូ
តាមដានសង្គម
ចំនួនអ្នកទស្សនា
ថ្ងៃនេះ 8082 នាក់
ម្សិលមិញ 6001 នាក់
សរុប 13880912 នាក់
ភ្នំពេញ៖ឯកឧត្តម ម៉ៅ អាយុទ្ធអាយុ៧៧ឆ្នាំ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងព័ត៌មាន និងជាផលិតករ អ្នកនិពន្ធ ព្រមជាអ្នកដឹកនាំរឿងដ៏មានស្នាដៃ បានបាត់បង់ជីវិតទៅហើយ ដោយសារកូវីដ ១៩កាលពីថ្ងៃទិ១៥មេសា។
ឯកឧត្តមម៉ៅអាយុទ្ធ ត្រូវបានទទួលការគោរពជាទូទៅនៅក្នុងសង្គមសិល្បៈរបស់ខ្មែរពីបណ្ដាសិល្បករខ្មែរគ្រប់ជំនាន់ និងជាធនធានដ៏ល្អ និងកម្រក្នុងសង្គមសិល្បៈរបស់ជាតិ ដោយឯកឧត្តម គឺជាអ្នកនិពន្ធ អ្នកដឹកនាំ ផលិតករភាពយន្ត និងផលិតករកម្មវិធីទូរទស្សន៍ឆ្នើមមួយរូបដែលស្នាដៃរបស់លោកត្រូវបានទទួលស្គាល់គ្រប់សម័យកាល។
ជីវប្រវត្តិសង្ខេបរបស់ឯកឧត្តមម៉ៅ៖ឯកឧត្តម ម៉ៅ អាយុទ្ធ កើតនៅថ្ងៃទី ០៨ កក្កដា ១៩៤៤ នៅភូមិអូរឡេង ឃុំព្រែករំដេង ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាមជាកូនទោលនៅក្នុងគ្រួសារ។លោកឪពុកមានឈ្មោះ "ម៉ែន ធឿង" គេហៅថា "មេស្រុកម៉ែន" នៅកោះអណ្ដែត មុខរបរជាមន្ត្រីឃុំ។ ម្ដាយឈ្មោះ "តៃ ស៊ីង" មុខរបរជាអ្នកលក់ដូរ។ អ្នកមានគុណឯកឧត្តម បានអនិច្ចកម្មហើយ(មិនមានកាលបរិច្ឆេទ)។
លោកបានចូលរៀនថ្នាក់បឋមសិក្សាក្នុងឆ្នាំ១៩៥០ នៅសាលាបឋមសិក្សាពាមជីកង ទីរួមស្រុកកងមាស នៅខេត្តកំពង់ចាម។ លុះពេលបានអាយុ១០ឆ្នាំ កុមារា ម៉ៅ អាយុទ្ធ បានចាកចេញពីស្រុកកំណើត មករស់នៅជាមួយអ្នកនិពន្ធបទភ្លេង លោក ពៅ ស៊ីផូ ដែលជាឪពុកមាខាងម្ដាយ នៅបឹងកេងកង រាជធានីភ្នំពេញ។ ដូច្នេះហើយ លោកក៏បានក្លាយជាអ្នកចម្លងអត្ថបទ និងអក្សរឲ្យឪពុកមា ហើយនោះជាបុព្វហេតុនាំឲ្យលោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បានដើរលើគន្លងសិល្បៈរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។
នៅភ្នំពេញ លោក ចូលរៀននៅវិទ្យាល័យព្រះស៊ីសុវត្ថិ ហើយទទួលបានសញ្ញាបត្របាក់ឌុបនៅឆ្នាំ១៩៦៥។ នៅឆ្នាំ១៩៦៥នោះដែរ លោកបានទទួលវិញ្ញាបណ្ណបត្រ «សម្បទាខាងវិជ្ជាជីវៈនិពន្ធរឿងភាពយន្ត» បន្ទាប់ពីបានចូលរៀននៅមជ្ឈមណ្ឌលហ្វឹកហ្វឺនជំនាញឯកទេស នៅក្រសួងឃោសនាការ ចំនួន២ឆ្នាំ។លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយ កញ្ញា សូ សាម៉ូនី នៅឆ្នាំ១៩៦៣ ហើយផ្លាស់មករស់នៅសង្កាត់លេខ៦ រហូតដល់ដើមឆ្នាំ១៩៧៥។ នៅក្នុងសម័យប៉ុលពត លោកត្រូវពួកបនអាវខ្មៅ ជន្លៀសឲ្យទៅនៅភូមិជ្រាប់ ស្រុកសន្ទុក ខេត្តកំពង់ធំ។ ហើយក្រោយពីនោះមក លោកបានវិលត្រឡប់មកនៅភ្នំពេញវិញ ដោយបម្រើការងារនៅក្រសួងព័ត៌មានរហូតមកទល់បច្ចុប្បន្ន។
លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បានទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលរយៈពេល៣ឆ្នាំនៅមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំវិជ្ជាជីរៈសម្បទា លើមុខវិជ្ជាជា Scenarist ដែលនាំឲ្យលោកក្រេបជញ្ជក់បាននូវចំណេះដឹងទាក់ទងទៅនឹងការនិពន្ធ ដឹកនាំរៀបចំឆាក និងកាន់កម្មវិធីសិល្បៈផ្សាយលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ផលិតករភាពយន្ត និងនិពន្ធបទចម្រៀង។ ក្រោយមក លោកបាននិពន្ធបទចម្រៀងឲ្យអធិរាជសំឡេងមាស ស៊ីន ស៊ីសាមុត ហួយ មាស និងតារាចម្រៀងមួយចំនួនទៀតចន្លោះឆ្នាំ ១៩៦០-១៩៧០។
ឆ្នាំ ១៩៦៣-៦៥ បានទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលបន្ថែមលើវិជ្ជាជីវៈតែងនិពន្ធអត្ថបទភាពយន្តនៅមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញឯកទេស ក្រោមការឧបត្ថម្ភរបស់ក្រសួងព័ត៌មាន និងឃោសនាការ។លោកបានចាប់ផ្ដើមចូលបម្រើការងារជាប្រធានអ្នកដឹកនាំឆាកនៅទូរទស្សន៍ជាតិ ហើយនៅឆ្នាំ ១៩៧០ បានក្លាយជានាយកកម្មវិធីទូរទស្សន៍ជាតិ។ ស្របពេលជាមួយគ្នានេះ លោកត្រូវបានព្រះករុណព្រះបទសម្ដេចព្រះនរោត្តម សីហនុ បំពាក់ជូនមេដាយមុនីសាភណ្ឌ ដែលជារង្វាន់ការងារដ៏សកម្មក្នុងភារកិច្ចបម្រើប្រទេសជាតិ។ លោកបានបន្តភារិកិច្ចនេះរហូតដល់សម័យសាធារណរដ្ឋខ្មែរ។
ឆ្នាំ ១៩៧២ លោកត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលសេនាប្រមុខ លន់ នល់ ចាត់បញ្ចូនឲ្យទៅធ្វើកម្មវិធីសិក្សានៅប្រទេសបារាំងរយៈពេល ៩ខែ លើមុខជំនាញទូរទស្សន៍។ ពេលត្រឡប់មកវិញ លោកត្រូវបានឡើងតំណែងជានាយកខាងកម្មវិធីផ្សាយរបស់ទូរទស្សន៍សាធារណរដ្ឋខ្មែរ(T.V.R.E.K)។សម័យសាធារណរដ្ឋនោះដែរ លោក ម៉ៅ អាយុទ្ធ បានផលិតខ្សែភាពយន្តពណ៌ធម្មជាតិទំហំ ១៦មីលីម៉ែត្រជាលើកដំបូងក្នុងឆាកជីវិតរបស់លោក ហើយលោកក៏បានចូលរួមសម្ដែងជាតួបន្ទាប់ពីតួអង្គ គង់ សំអឿនផង។
ក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៩ លោកបានក្លាយជាអនុប្រធាននាយកដ្ឋានភាពយន្ត នៅក្រសួងវប្បធម៌ និងព័ត៌មាន។ លោកកាន់តំណែងនេះអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។
លោកត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលផ្ដល់តំណែងជាអគ្គនាយករងវិទ្យុ និងទូរទស្សន៍ជាតិកម្ពុជានៅឆ្នាំ ១៩៩២ ហើយ១ឆ្នាំក្រោយមកបានឡើងតំណែងជាអគ្គនាយកថែមទៀត។បន្តពីនោះរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្នលោកមានឋានៈជារដ្ឋលេខធិការក្រសួងព័ត៌មាន ជាសមាជិកគណៈកម្មការកណ្ដាល-អចិន្ត្រៃយ៍នៃសមាគមអតីតយុទ្ធជនកម្ពុជា និងជាគណៈកម្មាធិការណសិរ្សផង។
អំពីស្នាដៃ និងសមិទ្ធផល៖ឯកឧត្តម ម៉ៅ អាយុទ្ធ ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាផលិតករភាពយន្ត និងជាអ្នកនិពន្ធដ៏ឆ្នើមតាំងពីទសវត្សរ៍ទី ៦០ ជាហេតុធ្វើឲ្យឯកឧត្តម សម្រេចបាននូវសមិទ្ធផល ក៏ដូចជាស្នាដៃសិល្បៈជាច្រើនទាំងភាពយន្ត និងល្ខោននិយាយ។ ស្នាដៃខ្លះៗរបស់ឯកឧត្តមានមានដូចជា៖
១.ល្ខោននិយាយ និងភាពយន្ត៖
ល្ខោននិយាយរឿង "ស្រមោលអពមង្គល" និពន្ធឆ្នាំ ១៩៧១-៧២។
-រឿង "បិទភ្នែកហែកទ្រូង" ឆ្នាំ ១៩៧៣(សម័យសាធារណរដ្ឋខ្មែរ) ក្នុងផលិតកម្មបូព៌ា-រឿង "ចិត្តចងចាំ" ថតនៅអំឡុងឆ្នាំ ១៩៨៨-៨៩របស់នាយកដ្ឋានភាពយន្ត-រឿង "ចុងស្រល់" ឆ្នាំ ១៩៩០.។-រឿង "ឆ្អឹងអណ្ដែត" ថតនៅអំឡុងឆ្នាំ ១៩៩០-៩១ របស់នាយកដ្ឋានភាពយន្ត។-រឿង "ក្លិនដែលរសាយ" ឆ្នាំ ១៩៩១
-រឿង "អណ្ដាតដុះឆ្អឹង" ជាអ្នកដឹកនាំ និងកែសម្រួលក្នុងផលិតកម្មបន្ទាយភាពយន្តឆ្នាំ ១៩៩២។-រឿង "សំឡេងជួង" មិនដឹងកាលបរិច្ឆេទ
-រឿង "ជើងមេឃដាច់ស្រយាល" ឆ្នាំ ១៩៩២។-រឿង "សំដីចុងក្រោយ" ឆ្នាំ ១៩៩២។
-រឿង "នេសាទក្រពើ" ទទួលបានពានមាសចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ក្នុងមហោស្រពភាពយន្តវីដេអូជាតិទី២ ឆ្នាំ ២០០៥(ឯកសារខ្លះថា ២០០៦)
-រឿង "កិលេស" ឆ្នាំ ២០១០។-រឿង "ហ្លួងព្រះស្ដេចកន" ដែលចំណាយពេលថត២ឆ្នាំ(២០១៥-១៧)
នៅមានខ្សែភាពយន្តភាគមួយទៀត ដែលឯកឧត្តមទទួលបានការចាត់តាំងពីថ្នាក់ដឹកនាំរាជរដ្ឋាភិបាលឲ្យដឹកនាំផលិតដែរ គឺរឿង "កូនប្រុសក្រោមពន្លឺព្រះច័ន្ទពេញបូរមី"។ ប៉ុន្តែមិនទាន់បានចេញថតផង លោកក៏បានចែកឋានទៅ ដោយសារមេរោគកំណាច កូវីដ-១៩ កាលពីល្ងាចថ្ងៃទី ១៥ មេសា ២០២១ ត្រូវជាថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្ងៃទី២។
២.ស្នាដៃចម្រៀង និងកំណាព្យ៖-សំឡេងសាដៀវ ទទួលបានជយលាភីតែងនិពន្ធក្របខណ្ឌអាស៊ាន ២០០៦
-បទ "វាលស្រែវាលស្រូវ" "ស្ទឹងគគីរ ឬស្ទឹងសម្ងាត់" របស់ផលិតកម្មអង្គរវត្ត-បទ "កំណែនស្នេហ៍" ក្នុងរឿង "ភ្នំភ្លើងស្នេហា" ច្រៀងដោយអ្នកស្រី ហួយ មាស
-កំណាព្យនិយាយពី "លុយ" ដកស្រង់ពីរឿង "ស្រមោលអពមង្គល"។-និពន្ធទំនុកច្រៀង "លាហើយស្នេហា" ច្រៀងដោយអ្នកស្រី ហួយ មាស
-និពន្ធទំនុកច្រៀងបទ "វិប្បដិសារីសម្ផស្សភួង" ច្រៀងដោយអ្នកស្រី ហួស មាស និងបទចម្រៀងជាច្រើនទៀត។
ប្រភពសារពត៍មានសប្បាយ!